Vakjournalist Ubel Zuiderveld heeft een eerbetoon geschreven over de langzaam maar zeker verdwijnende eetcultuur, de losstaande frietkramen. “In een land dat steeds meer lijkt op een modelwoning van Ikea, zijn frietkramen de smaakmakers van de openbare ruimt” zegt de auteur.
100 frietkramen
Ubel Zuiderveld schreef al diverse boeken over snacks en de frituur. In vijftien jaar tijd legde hij tijdens al zijn bezoeken ongeveer 100 frietkramen, frietwagens en frietkiosken vast. Onderverdeeld in de hoofdstukken Zuid-Nederland, Oost-Nederland, West-Nederland en Noord-Nederland passeren deze ongeveer honderd frietkramen de revue. Elk regio wordt toegelicht aan de hand van de frituurcultuur geldend in die betreffende regio.
Geen frituur is identiek
Bij de foto’s van de frietkramen laat Zuiderveld zijn gedachten en ervaringen de vrije loop. Zoals: “Friture ’t Speldje illustreert fraai hoe de frituurcultuur begon in ons land. Als eetcultuur in de niche. Ja, bijna alle frietkraamkamers opereren letterlijk in de marge van de openbare ruimte.” Sinds het einde van de vorige eeuw verdwijnen ze in hoog tempo. Vrijstaande frietkramen, frietverkopers met een vaste stek, vaak gevestigd in de berm van onze ruimtelijke ordening. Elke frietkraam heeft zijn eigen karakter; bijna geen van deze frituurpaleisjes is of was identiek.
Het boek is verkrijgbaar via de webshop ubelski.nl.
Geef een reactie